منابع علم اطهار(ع)متعدد و متنوع است.این منابع به آنان علوم و آگاهی های فراوان و نیز خطا پذیری می بخشد تا بتوانند ماموریت الهی خود را به خوبی انجام دهند.درباره ی خاستگاه علوم غیبی امامان،این امور بیان شده است:
1.الهام:با رحلت پیامبر خاتم (ص)باب وحی بسته شده،اما راه الهام برای پیشوایان معصوم باز است.آنان محدث اند و صدای فرشته را می شنوند و همچنین با روح الهی در ارتباط هستند.کسی که روح الهی را دریابد،از رویداد های گذشته و آینده و آنچه در دل 6مردمان زمین و آسمان است،آگاه می شود.به فرموده ی امام صادق (ع):«امام هر وقت ارداه کند چیزی را بداند،خدا او را مطلع می کند.»در فرمایشی از امام کاظم(ع)،علم حال وحاضر ائمه(ع)از سنخ الهام و بهترین علم ائمه دانسته شده است.
2.فراگرفتن از پیامبر(ص):ایشان تمامی معارف اسلام را به علی (ع) آموختند و پس از او نیز این علوم نسل به نسل به امام بعدی منتقل شد.
3.قرآن:این معجزه ی الهی دارای ضاهر و باطنی است و درک و تفسیر تاویل آن،تمییز ظاهر از باطن و نیز محکم از متشابه،تنها از امام معصوم ساخته است؛به فرموده ی امیر سخن:«همانا در قرآن دانش آینده است و حدیث گذشته.درد شما را درمان است و راه سامان دادن کارتان در آن.»
این نکته بسیار مهم است که منابع آسمانی و غیبی دیگری به عنوان خاستگاه علوم امامان مطرح است که گواه تنوع و تعدد آن است.با توجه به این گستردگی منابع فرابشری است که پیامبر(ص)در حدیث ثقلین درباره ی اهل بیت خود فرمودند:«به آنان چیزی یاد ندهید؛چرا که از شما عالم ترند.»
نظرات شما عزیزان: