یکی از بازدید کنندگان عزیز دوتا سوال پرسیده که من حالا در سطح خودم به اونا پاسخ می دم،
1.اگه گناه کنی به امید اینکه روزی توبه کنی؟
خب با یک مثال جواب می دم
اگه یک لباس سفید را داخل یک ظرف روغن بندازیم و اون حسابی روغنی کنیم بعد آیا می شه اون مثل روز اولش تمیز کرد؟(به نقل از مرحوم استاد کافی)
درسته که توبه واقعی باعث می شه آدم به درجه ی بالایی از معرفت برسه ولی با گناه نکردن زود تر و راحت تر می شه این کار را کرد،آخه می دانید،توبه سه مر حله داره:
1.توبه ی خدا:به معنی اینکه خدا توفیق توبه را به ما بده.
2.توبه ی انسان:یعنی فردی که به او توفیق داده شده از کرده ی خودش پشیمان بشود و بگردد به مسیر اخلاص.
3.توبه ی خدا:بعد از این دو مرحله تصمیم با خداست که توبه ما را پذیرد یا نه.
البته نا امید نشید چون خدا «آمرزنده»و «رحیم»هست پس علاوه بر توفیق،توبه را هم خواهد پذیرفت ولی مشکل اینجاست که خود ما توبه نمی کنیم.این را اضافه کنم که برادران حضرت یوسف (ع)به این امید ایشان را داخل چاه انداختند که وقتی برگشتند توبه خواهند کرد ولی خداوند تا زمانی که حضرت یوسف(ع)عزیز مصر نشد و برادران خود را نبخشید توفیق توبه را به آنان نداد.
2. اینکه توبه خود رو هر روز بشکنی؟
اینکه ما هروز توبه کنیم و بعد از توبه دوباره گناه کنیم مانند این است که خدا را به مسخره گرفته ایم و این خود گناه کبیره است.
به زودی مراحل توبه را برایتان خواهد گفت،واینکه بعضی از توبه ها فقط با استغفار حل می شه.
نظرات شما عزیزان: